W ramach Regionalnego Programu Operacyjnego województwa śląskiego zmodernizowano 9-kondygnacyjny budynek szpitala. Dzięki temu pacjenci będą mogli leczyć się w bardzo komfortowych warunkach, a lecznica poniesie o wiele mniejsze koszty dotyczące zaopatrywania w energię i ciepło.

Ma temu służyć m. in. setka nowoczesnych kolektorów słonecznych, zamontowanych na dachu szpitala. Placówka po termomodernizacji będzie lepiej służyła pacjentom, a dodatkowo będzie tańsza w utrzymaniu.

Budynek klasy A jest najeżony technologią, nie tylko medyczną. Szpitale to takie jednostki, które mają najwięcej innowacyjnych rozwiązań, najwięcej specjalistycznego sprzętu i najlepiej wykształconych pracowników. Jest bezpieczniej, ładniej, cieplej i taniej. Czyli jest po prostu lepiej.

Tego typu inwestycje są niezbędne, ponieważ polskie budynki, także szpitalne, tracą wielkie ilości wykorzystywanej energii. Według ekspertów, straty energii wynikające z nieefektywnego budownictwa w naszym kraju przekraczają 10 mld zł rocznie.

Jednym ze sposobów na poprawę efektywności energetycznej jest termomodernizacja budynków. W naszym regionie przybywa obiektów zarówno publicznych, jak i prywatnych, w których przeprowadzono takie prace.

Zakończony właśnie projekt „Poprawa jakości powietrza poprzez zaprojektowanie i wykonanie termomodernizacji dziewięciokondygnacyjnego budynku B Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 4 w Bytomiu" polegał na ograniczeniu straty ciepła przenikającego przez zewnętrzne przegrody budowlane, wymianie instalacji centralnego ogrzewania oraz ograniczeniu straty ciepła wentylacyjnego.

Trochę ciekawej historii

Z inicjatywy ks. Reinholda Schirmeisena, proboszcza bytomskiej parafii św. Trójcy oraz ówczesnego kardynała Wrocławia, dr Georga Knoppa, w latach 1910 - 1912 wybudowano nowoczesny zakład rehabilitacyjno-wychowawczy Krüppelheim zum hl.Geist (Dom dla Kalek pw. św. Ducha) przy Kurfurstenstrasse (obecnej alei Legionów) w Bytomiu.

Kompleks składał się z gmachu centralnego z dwoma wieżami, budynku operacyjnego, kuchennego, rzemieślniczego oraz domu sióstr zakonnych, połączonych na poziomie parteru pasażami.

Sala gimnastyczna, sala do ćwiczeń, balkony i sale do leżakowania, własny odwiert solanki, nowoczesne urządzenia i aparaty (dwa aparaty rentgenowskie, lampy kwarcowe, lampy terapeutyczne sollux i liczne przyrządy do zabiegów wodnych) pozwalały na leczenie następstw nieszczęśliwych wypadków, porażeń, krzywic, gruźlicy kości i stawów oraz innych wad wrodzonych.

Obok działalności leczniczo – rehabilitacyjnej, zakład przygotowywał młodych pacjentów do samodzielnego życia nauczając zawodów: piekarza, introligatora, wikliniarza, ślusarza, mechanika, krawca, szewca, stolarza, zegarmistrza, ogrodnika i rolnika, a dziewczęta gotowania, bieliźniarstwa, krawiectwa i opieki nad dziećmi. W latach II wojny światowej w zakładzie mieścił się niemiecki szpital wojskowy.

W roku 1958, z inicjatywy pułkownika Jerzego Ziętka i Komitetu Budowy Centralnych Ośrodków Leczniczych dla Górniczej Służby Zdrowia, wyremontowano i zmodernizowano kompleks budynków po Zakładzie św. Ducha (przy ówczesnej ulicy Roosevelta 10) i zaadoptowano dla potrzeb Centralnego Szpitala Górniczego w Bytomiu.

W grudniu 1998 r., w wyniku restrukturyzacji i reformy powszechnych ubezpieczeń zdrowotnych, Górniczy Zespół Opieki Zdrowotnej został przekształcony w Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 4 w Bytomiu.

Wpisanie szpitala do rejestru publicznych zakładów opieki zdrowotnej było równoznaczne z uzyskaniem przez niego statusu placówki samodzielnej.

Obecnie w strukturze organizacyjnej szpitala istnieje 17 oddziałów specjalistycznych, z których jeden jest jednocześnie kliniką Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Leczenie i diagnostykę uzupełnia Przyszpitalna Przychodnia Specjalistyczna (16 poradni).

Jako jedyna placówka medyczna na terenie Bytomia, ma w swojej strukturze oddziały: nefrologii (ze stacją dializ), neurochirurgii i neurotraumatologii, chirurgii naczyniowej i ogólnej, intensywnej opieki medycznej, onkologii (z gabinetem chemioterapii).

Szpital liczy 650 łóżek, rocznie przyjmuje się w nim ok. 18,5 tys. pacjentów, a z usług medycznych w przychodniach specjalistycznych korzysta ok. 86,5 tys. osób. W ubiegłym  roku szpital obchodził jubileusz 45-lecia.

Szansą termomodernizacja

W październiku 2010 r. w szpitalu zakończono pierwszy etap programu obejmujący przebudowę stacji wymienników ciepła wraz z wykonaniem instalacji solarnej. Szpital został wyposażony w nowoczesne urządzenia technologiczne, a na dachu budynku K zainstalowano 100 kolektorów słonecznych zapewniających energię wykorzystywaną do przygotowania ciepłej wody użytkowej.

Cały projekt objął takie prace jak: kompleksowa wymiana nieszczelnej stolarki okiennej, demontaż i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest, docieplenie ścian zewnętrznych i stropodachu wełną mineralną, kompleksową wymianę instalacji centralnego ogrzewania i wymianę instalacji wentylacji ogólnej.

Inwestycja wprowadziła znaczne zmiany w systemie energetycznym placówki, poprzez zmniejszenie rocznego zapotrzebowania na ciepło dla celów ogrzewania i wentylowania szpitalnych pomieszczeń w budynku B oraz wykorzystanie energii promieniowania słonecznego do przygotowania ciepłej wody użytkowej.

Efektem jest ograniczenie zanieczyszczeń wprowadzanych do atmosfery oraz obniżenie kosztów zakupu coraz to droższej energii cieplnej wraz z poprawą komfortu cieplnego i bezpieczeństwa użytkowego.

Koszty zakupu energii cieplnej dla placówki zmniejszyły się o połowę, a emisja szkodliwych substancji, takich jak dwutlenek siarki, dwutlenek węgla czy tlenek azotu, spadła o 30 proc.. Takie są efekty drugiego etapu kompleksowego programu termomodernizacji w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym nr 4 w Bytomiu.

Wyliczono, że koszty zakupu energii cieplnej dla potrzeb szpitala spadły od połowy 2010 r. o 50 proc. - wcześniej oscylowały powyżej 2,5 mln zł, a pod koniec 2012 r. wynosiły około 1,2-1,3 mln zł.

Podobnie wyraźne są efekty ekologiczne inwestycji - wszystkie kluczowe wskaźniki, jak poziom dwutlenku węgla, tlenku azotu, tlenku i dwutlenku węgla oraz pyłu, spadły po modernizacji o ponad 30 proc.

Kompleksowa termomodernizacja budynków jest kosztowna. Tylko dzięki dofinansowaniu termomodernizacji różnych obiektów przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach udało się od 2007 r. do dziś zaoszczędzić w województwie śląskim rocznie 1,2 mld gigadżuli, co pozwoliło uniknąć spalenia około 66,3 tys. ton węgla. To tyle, ile pomieściłoby się w 1660 wagonach kolejowych.

Grażyna Kurowska