Najbardziej znanym i dość powszechnym rozwiązaniem są aktualnie termiczne układy solarne, które zostały spopularyzowane dzięki wsparciu finansowemu z NFOŚiGW.

Oferta  rynkowa  obejmuje   także  inne urządzenia do wpomagania ogrzewania wody użytkowej, np. pompę  ciepła  typu  powietrze/woda. Podobnie jak układ  solarny,  pompa  ciepła  nie  będzie  w  stanie  zapewnić ciepłej wody użytkowej przez cały rok bazując jedynie na cieple środowiska, o czym należy pamiętać, decydując się na to rozwiązanie.

Z kolei instalacja solarna powinna być stosowana za każdym  razem, gdy  dysponujemy w pełni automatycznym podstawowym źródłem ciepła do przygotowania wody użytkowej (gaz, propan, olej, energia elektryczna), a także zapewniony jest stały odbiór ciepła, to znaczy brak jest długich postojów bez odbioru ciepła, szczególnie w okresie letnim.

Pompa  ciepła  do  przygotowania ciepłej wody użytkowej powinna być stosowana przede wszystkim w układach z kotłami  na  paliwo  stałe,  które  poza  sezonem  grzewczym nie  są  załączane  oraz  w  instalacjach  z  elektrycznym przygotowaniem wody użytkowej.

Alternatywnie pompę  ciepła  do  przygotowania  c.w.u.  można  stosować  do  instalacji  z  kotłami  gazowymi  i  olejowymi,  w których nie jest możliwe zabudowanie instalacji solarnej z powodu np. braku  miejsca  na  dachu,  braku odpowiedniego systemu dystrybucji ciepłej wody itd. Pompa ciepła, korzystając z ciepła powietrza, jest w stanie przygotować wodę użytkową nawet o temperaturze 65°C.

Poniżej przedstawiamy ocenę możliwości wsparcia ogrzewania ciepłej wody użytkowej przy wykorzystaniu wyżej wymienionych systemów i urządzeń.
Jako założenia do analizy przyjęto:
•    Miesięczne zapotrzebowanie na ciepłą  wodę użytkową: 200 litrów/dobę
•    Temperatura wymagana ciepłej wody  użytkowej: 55°C
•    Koszty oszacowano z uwzględnieniem  aktualnych taryf gazowych i elektrycznych
•     Sprawność kotła gazowego/olejowego na CWU: 85 proc.
 

Z powyżej tabeli wypływają następujące wnioski:
•    Instalacja z kotłem gazowym w taryfie W2 (300 – 1200 m3 na rok) lub W3 (> 1200 m3 na rok) – o ile występuje możliwość zabudowy instalacji solarnej, to jest to korzystniejsze rozwiązanie niż wyposażenie układu w pompę ciepła do przygotowania wody użytkowej. Niska oszczędność przy zastosowaniu pompy ciepła wynika przede wszystkim z opłat stałych i kosztów abonamentu za przyłącze gazowe.
•    Instalacja z kotłem olejowym/na propan – wysokie koszty paliwa oraz brak stałych opłat powoduje, że zastosowanie pompy ciepła do przygotowania wody użytkowej jest korzystniejsze niż układ solarny. Powodem tego jest gwarancja osiągnięcia temperatury wymaganej niezależnie od warunków pogodowych przez pompę ciepła.
•    Instalacja z kotłem węglowym  i podgrzewaczem elektrycznym - instalacja  solarna  w  okresie  słabego  nasłonecznienia nie będzie w stanie zapewnić odpowiedniego komfortu korzystania z  ciepłej  wody  użytkowej.  Do  uzupełnienia energii może posłużyć użytkownikowi grzałka  elektryczna  lub  załączenie  kotła na   paliwo   stałe.   
Pierwsze   rozwiązanie spowoduje  wzrost  kosztów  przygotowania c.w.u., drugie wymaga zaangażowania czasu  użytkownika  instalacji.  Produktem stworzonym   wręcz   pod   wspomaganie ogrzewania ciepłej wody użytkowej w takich  instalacjach  jest  właśnie  pompa  ciepła do c.w.u.. Korzyści finansowe mogą być znaczne, a wartością dodaną jest komfort i oszczędność czasu.    

Tekst jest skrótem artykułu autorstwa Dawida Pantery (firma Viessmann), który został opublikowany w periodyku Globenergia, nr 2/2014.

Opracowanie: Ewa Grochowska