Najważniejszymi kryteriami wyboru sposobu podgrzewania c.w.u powinien więc być wspomniany komfort życia, w tym przypadku rozumiany jako wystarczająco wysoka temperatura wody i jej dostępność na życzenie domowników oraz koszt samej inwestycji.

Na początek konieczne jest określenie, ile cała rodzina i każdy jej członek z osobna będzie potrzebował ciepłej wody na dobę. Zwykle jest to 50 do 100 litrów. Jeśli przyjmiemy, że temperatura c.w.u. powinna wynosić około 50 stopni C, to wówczas  można obliczyć ilość energii cieplnej potrzebnej dla jej ogrzania i moc urządzenia grzewczego. Z uwagi na niską temperaturę pracy pompy ciepła – 50-60 stopni C - w trybie grzania c.w.u., trzeba się liczyć z długim czasem nagrzewania wody do temperatury ok. 45 stopni C.

Zwykle przyjmuje się moc grzewczą dla c.w.u. na poziomie 0,25-0,5 kW na jedną osobę, a więc dla rodziny czteroosobowej będzie to 1-2 kW. Przy tak niewielkiej mocy zbiornik c.w.u. powinien mieć pojemność nie mniejszą niż dobowe zużycie c.w.u. przez rodzinę, czyli 200-400 l.

W oferowanych na rynku systemach można spotkać się urządzeniami, które realizują funkcję podgrzewania c.w.u. przez jedną pompę oraz takich, gdzie jest te dwa zadania są rozdzielone.

Istnieją trzy warianty rozwiązań:

·    kompaktowe pompy ciepła, w których zbiornik c.w.u. jest zintegrowany z urządzeniem, a całość służy jednocześnie do c.w.u i centralnego ogrzewania
·    pompy, w których zbiornik c.w.u. jest oddzielony, ale zasilany w energię cieplną z jednego urządzenia, które także służy do c.o.
·    zbiornik c.w.u. jest oddzielny, zasilany ze źródła ciepła innego niż pompa  obsługująca c.o. Może to być druga pompa ciepła, przeznaczona wyłącznie do ogrzewania c.w.u., albo źródło ciepła innego rodzaju, np. kolektory słoneczne.

Kompaktowa pompa ciepła nie jest dobrym rozwiązaniem dla rodziny intensywnie zużywającej ciepłą wodę, gdyż pojemność zbiornika umieszczonego w obudowie urządzenia nie może być zbyt duża, a to oznacza dłuższe oczekiwanie na podgrzanie wody, np. po kąpieli jednego z domowników. Może to być czas nawet 2 godzin. Jeśli zastosujemy dodatkowe grzałki elektryczne przyspieszające ten proces, to wówczas podniesiemy koszty eksploatacji całego systemu.

Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest wariant drugi, czyli pompa, w której zbiornik c.w.u. jest oddzielony, ale urządzenie obsługuje również centralne ogrzewanie. Warto jednak pamiętać, że takich przypadkach pojemność zbiornika powinna być nie mniejsza niż dobowe zużycie c.w.u. przez rodzinę. Zwykle jest to pojemność 300-500 l. W tych systemach znajdują również zastosowanie grzałki elektryczne o mocy 6 do 9 kW.

Szczególnie korzystne są rozwiązania z zastosowaniem oddzielnej pompy ciepła powietrze-woda wykorzystującej, jako źródło dolne, ciepłe powietrze z wnętrza domu.

Wydaje się więc, iż na korzyść rozdzielenia funkcji c.w.u i c.o. przemawiają następujące argumenty:
·    w przypadku systemów połączonych ilość i temperatura ciepłej wody użytkowej może nie być wystarczająca
·    przygotowanie c.w.u. przez podgrzewacz z własną pompą ciepła typu powietrze – woda obniża koszty tego procesu
·    gdy rozdzielone zostają obie funkcje, to wówczas pompa ciepła zasilająca instalację c.o. może nie pracować w okresie wiosenno-letnim, co wybitnie sprzyja  regeneracji gruntu, przy rozwiązaniu z kolektorem gruntowym
·    rozdzielając funkcje c.o. i c.w.u. powstają dwa systemy precyzyjnie dobrane do potrzeb

Ewa Grochowska

Źródła:
1.    ladnydom.pl
2.    www.budujemydom.pl
3.    www.hewalex.pl