Posiada ona dwa źródła zasilania w ciepło - tzw. źródło dolne i górne. Źródło dolne to ciepło pozyskiwane z powietrza, wody lub gruntu. Źródło górne to ciepło odzyskane z instalacji grzewczej CO.

Pompa ciepła wykorzystuje ciepło obecne na zewnątrz (źródło dolne) i poprzez tzw. odwrócony obieg termodynamiczny zamienia je w ciepło zasilające instalacje CO i c.w.u.

Odwrócony obieg termodynamiczny polega w skrócie na tym, że ciepło z zewnętrz o niskiej temperaturze jest przekazywane do pomieszczeń o wyższej temperaturze. Aby ten proces był możliwy, potrzebne jest stałe dostarczanie energii zewnętrznej, która będzie napędzała ten proces.

Zasada działania pompy ciepła jest podobna do działania lodówki, a polega na tym, że ciepło jest pobierane z dolnego źródła poprzez wymiennik i przenoszone za pomocą niezamarzającego czynnika roboczego (glikol lub solanka) do parownika, w którym mieszanina gazu i cieczy odparowuje, odbierając ciepło pobrane z wymiennika.

Kolejnym etapem jest sprężenie uzyskanego czynnika, a co za tym idzie - wraz ze wzrostem ciśnienia - następuje wzrost temperatury. Sprężony czynnik grzewczy w postaci gazowej zostaje następnie przekazany do skraplacza, w którym oddaje ciepło do instalacji CO i c.w.u., a następnie wraca do skraplacza.

Przed wejściem do skraplacza, za pomocą zaworu rozprężnego, obniżane jest jego ciśnienie. Obieg ten jest procesem ciągłym, co powoduje, że sprawność pompy ciepła jest bardzo wysoka.

Najpopularniejsza, powietrzna pompa ciepła, fot. Vaillant/ładnydom.pl

Dodatkowym atutem pompy ciepła jest fakt, że wytwarza ona więcej energii niż pobiera do działania. Zysk energetyczny sięga ok. 75 proc., co oznacza, że z 1kW pobranej energii elektrycznej urządzenie wytwarza 4kW energii cieplnej.

Oprac. Monika Olizarowska