Do tej pory zakładano, iż jest to przede wszystkim dosyć wysoki status materialny (ze względu na niemałe koszty inwestycyjne) oraz liberalne poglądy polityczne (spójność z wyznawanymi wartościami).

Cała analiza została przeprowadzona na rynku amerykańskim (dotyczy bazy prawie 4 tys. instalacji PV w stanie Connecticut, powstałych w latach 2005 - 2013) i nie można jej odnosić do aktualnych polskich realiów.

Jak na razie, w naszej rzeczywistości kluczowa wydaje się być determinacja i skłonność do zmagania się z biurokratycznymi przeszkodami, połączone z możliwościami inwestycyjnymi.

Należy się jednak spodziewać, iż w momencie, kiedy instalacje fotowoltaiczne będą coraz powszechniejsze, zaobserwowana przez naukowców z Yale prawidłowość znajdzie przełożenie również na nasz rodzimy rynek. Wymaga to jednak stabilnych warunków legislacyjnych z jednej strony, z drugiej zaś - systemu zachęt finansowych.

Podobną sytuację mieliśmy okazję obserwować w ostatnich latach na rynku kolektorów słonecznych, gdzie masowość powstających instalacji wynikała z uruchomienia przez NFOSiGW programu dotacyjnego. Resztę zrobiły firmy oferujące kolektory słoneczne, które wdrożyły agresywną politykę sprzedaży bezpośredniej (nierzadko, niestety, sprzeczną z zasadami rzetelnej informacji merytorycznej) oraz sami mieszkańcy, chętnie sięgający po kolektory jako technologię przygotowania CWU.

Do gry włączyły się również samorządy, które często traktowały kolektory jako technologię objętą wsparciem w ramach gminnych Programów Ograniczania Niskiej Emisji, pomijając fakt, iż kolektory słoneczne z ograniczaniem niskiej emisji mają stosunkowo niewiele wspólnego, gdyż wykorzystywane są przede wszystkim w miesiącach wiosenno-letnich, a niska emisja truje nas jesienią i zimą.

Przedsmak stadnego pędu ku technologiom słonecznym mogliśmy obserwować w gminach, które zdecydowały się na wdrażanie projektów grupowej instalacji kolektorów na swoim terenie. Powstawały znane z lat minionych „komitety kolejkowe”, a mieszkańcy gotowi byli do różnych wyrzeczeń, aby znaleźć się na liście lokalizacji przewidzianych do dofinansowania w ramach projektu.

Miejmy nadzieję, iż wzorem innych krajów, także u nas nastąpi wkrótce intensywny rozwój energetyki prosumenckiej. Należy jednak zadbać o to, aby wdrożenie mechanizmów wsparcia finansowego poprzedzone było rzetelną informacją i edukacją. 

W przeciwnym wypadku - podobnie, jak miało to miejsce z kolektorami słonecznymi - możemy liczyć na bardzo ekspansywne działania „firm-krzaków”, powstających w nadziei na szybki zarobek i nie zwracających żadnej uwagi na jakość oferowanej technologii i świadczonych usług.

Historia Pani Haliny z dotacją w tle, o której pisaliśmy jakiś czas, niech będzie przestrogą dla wszystkich, którzy podejmują decyzje zbyt szybko, nie sprawdzając rzetelności firmy, z usług której planują skorzystać.

Patryk Swoboda

Cytowany w tekście artykuł znajdziecie tutaj.