Projekty rewitalizacyjne mają swoją specyfikę wynikającą z tego, iż ich celem nadrzędnym powinna być przede wszystkim poprawa sytuacji na obszarze rewitalizowanym (czym jest obszar rewitalizowany lub obszar wsparcia pisaliśmy w innym artykule).

Poprzez poprawę sytuacji rozumiemy w pierwszej kolejności korzyści, jakie odnoszą mieszkańcy obszaru na którym, zgodnie z diagnozą w ramach Lokalnego Programu Rewitalizacji, koncentrują się zjawiska kryzysowe na terenie miasta.

Masnówka, fot. Arkadiusz Kogut

Jest to o tyle istotne, że w wielu miastach panuje tendencja aby koncentrować się na działaniach infrastrukturalnych. Niestety, zapomina się, iż nawet najlepsza infrastruktura musi odpowiadać potrzebom grupy docelowej, która ma z niej korzystać. Dlatego też, wybierając przedsięwzięcia uwzględnione w Lokalnym Programie Rewitalizacji należy brać pod uwagę zarówno:

- tzw. działania „twarde”, mające charakter infrastrukturalny, prowadzące do powstania obiektów przeznaczonych dla mieszkańców, sprzyjających rozwojowi przedsiębiorczości bądź porządkujących tkankę urbanistyczną danego obszaru,jak również
- tzw. działania „miękkie”, które dotyczą najczęściej takich sfer jak gospodarka (np. szkolenia, ułatwianie rozwoju własnej działalności gospodarczej), działania, kultura, czy szeroko pojęta sfera społeczna (przeciwdziałanie wykluczeniu, integrowanie społeczności lokalnej, stymulowanie działalności organizacji pozarządowych).

Niezmiernie ważne jest, aby uzyskać swoistą równowagę pomiędzy inwestycjami infrastrukturalnymi i działaniami „miękkimi” – dobrze przygotowane i skoordynowane projekty powinny tworzyć w ramach danego Programu Rewitalizacji swoiste mini-programy, które rozwiązują konkretny problem. Dzięki temu, inwestycja kluczowa (najczęściej tworząca zaplecze infrastrukturalne), np. centrum organizacji pozarządowych, park technologiczny itp., jest wspierana przez działania miękkie – szkolenia, działania ułatwiające rozpoczynanie własnej działalności, aktywność instytucji otoczenia biznesu ułatwiających dostęp do kapitału niezbędnego do prowadzenia działalności itp. Wyłącznie w ten sposób, jest możliwe uzyskanie stabilnych efektów procesu rewitalizacyjnego, co przekłada się na trwałą poprawę sytuacji obszaru rewitalizowanego i jego mieszkańców.

Park przy ul. Żeromskiego w Jastrzębiu-Zdroju jest przykładem udanej rewitalizacji.

Jak przygotować dobry projekt rewitalizacyjny i kto może go zgłaszać?

Pomysły na projekty rewitalizacyjne mogą zgłaszać wszyscy – począwszy od instytucji miejskich, poprzez firmy, organizacje pozarządowe, grupy nieformalne, na osobach prywatnych skończywszy. Ważne jednak, aby były to pomysły konkretne, przemyślane i przygotowane do uwzględnienia w Programie Rewitalizacji.

Szczegóły dotyczące tego, w jaki sposób zgłaszać pomysły na projekty rewitalizacyjne znajdziecie Państwo w tym materiale.

Do uwzględnienia w Lokalnym Programie Rewitalizacji nadają się WYŁĄCZNIE projekty zlokalizowane w obrębie wytyczonego obszaru wsparcia, który jednak będzie znany dopiero po zakończeniu prac nad częścią diagnozującą.

Dom Zdrojowy, fot. Agnieszka Zeh

Jakie są źródła finansowania Lokalnego Programu Rewitalizacji

Jak sfinansować dane przedsięwzięcie to – oprócz samego pomysłu – kluczowa kwestia dotycząca każdego projektu.

 Przyjęło się, iż znaczna większość przedsięwzięć wpisywanych do Lokalnego Programu Rewitalizacji zakłada finansowanie ze środków zewnętrznych pozyskanych w ramach dostępnych funduszy unijnych. Koncentracja wyłącznie na środkach unijnych jest niewątpliwym błędem gdyż sprowadza się do nierealnego założenia, iż wszystkie lub prawie wszystkie projekty uzyskają dotacje. Inna kwestia jest taka, iż nie wszystkie pomysły nadają się do finansowania ze środków pomocowych Unii Europejskiej. 

Prawdopodobieństwo skutecznej realizacji programu opartego wyłącznie na funduszach unijnych jest bardzo niskie – opracowany dokument już na starcie przyjmuje nierealistyczne założenia. Dlatego też, bardzo istotny jest zróżnicowany dobór źródeł finansowania, gdzie dotacje ze środków unijnych bądź krajowych stanowić mogą jeden z elementów montażu finansowego. Pozostałe źródła finansowania mogą uwzględniać zarówno środki własne miasta, fundusze prywatne, jak również kredyty komercyjne czy środki pomocowe instytucji krajowych (np. NFOSiGW, WFOSiGW itp.).

{gallery}1481{/gallery}