Jakie materiały wykończeniowe?

Materiałem takim może być np. posadzka kamienna lub ceramiczna w pokoju dziennym, która w okresie nasłonecznienia nagrzewa się przez przeszklenia zlokalizowane od strony południowej, a następnie, po ustaniu oddziaływania słońca (wieczór), oddaje ciepło do wnętrza.

Ciekawym rozwiązaniem jest elewacja z licówek drewnianych. Licówkę zwykle układa się na ruszcie, z zachowaniem szczeliny powietrznej pomiędzy warstwą ocieplenia a samą licówką. Warstwa pustki powietrznej, jako warstwa wentylowana, z jednej strony zapobiega wykraplaniu się pary wodnej w warstwie ocieplenia w okresie zimowym, a z drugiej strony, w okresie letnim, zapobiega nadmiernemu nagrzaniu się ściany zewnętrznej.

Metodą tą można wykończyć elewację całego domu lub tylko jego część, ale warto zastanowić się nad wykorzystaniem tej technologii na ścianie południowej.

Innym aspektem w doborze materiałów wykończeniowych jest ich kolorystyka, która ma wpływ na właściwości pochłaniania energii cieplnej lub jej odbijania. Ma to znaczenie w kontekście pór roku. Zbyt wysoki poziom nagrzewania budynku w okresie letnim może mieć niekorzystny wpływ na komfort cieplny, a krótko mówiąc - może być powodem przegrzania budynku.

Dlatego też w budynkach energooszczędnych zaleca się stosowanie kolorystyki jasnej, a najlepiej kiedy elewacja jest w kolorze białym, bo kolor ten ma najniższy współczynnik absorpcji energii świetlnej.

Kolorystyka wnętrz domów energooszczędnych i pasywnych, oprócz koloru ściany akumulacyjnej, powinna być jak najjaśniejsza, zbliżona do bieli ze względu na fakt, że jasne kolory odbijają i rozpraszają światło. Ma to bezpośredni wpływ na zużycie energii elektrycznej niezbędnej do oświetlenia wnętrz.

Ilość punktów świetlnych odpowiednio rozmieszczonych, które wykorzystają efekt odbicia i rozpraszania, będzie znacznie mniejsza niż w wypadku zastosowania ciemnej kolorystyki.

Kolor i rodzaj tynku

W celu zminimalizowania możliwości przegrzania elewacji i wystąpienia termicznych naprężeń, zaleca się stosować ciemne i jaskrawe kolory maksymalnie na 10 proc. powierzchni budynku.

Głównie jako drobne elementy dekoracyjne i dodatki na cokołach, gzymsach, we wnękach okiennych, a także w miejscach zacienionych, np. przez roślinność lub inne elementy architektoniczne. Stanowią one wówczas ochronę przez bezpośrednim działaniem światła słonecznego i temperatury.

Stopień odbicia światła pośrednio zależy również od rodzaju zastosowanego wykończenia.

Jeżeli system ociepleń zamyka powłoka z tynku mineralnego, współczynnik odbicia światła dla wybranego koloru powinien być wyższy niż 50 proc. W przypadku tynków silikonowych i akrylowych będzie on wynosił odpowiednio 30 proc. i 25 proc.

Podobne parametry możemy założyć dla powłok malarskich tego typu oraz tynków hybrydowych, jak silikonowo-silikatowy czy akrylowo-silikonowy. Współczynnik odbicia światła dla danego odcienia można sprawdzić w maszynie mieszającej w punkcie handlowym.

Oprac. Monika Olizarowska