Spróbujmy odkryć czym taki proces/system jest na tle swojego środowiska, a więc środowiska, które go konstytuuje (pomijając na razie wszystkie środowiska, które konstytuują to środowisko). Ten system/proces ma zdolność adaptowania się do swojego środowiska, im środowisko jest bardziej zmienne tym plastyczność adaptacyjna tego procesu/systemu musi być większa[1].

Mamy zatem system, którego natura może być różna (ożywione, nieożywione, złożone, proste, itp.), który w danym środowisku może zachować integralność i ciągłość w znaczeniu procesualnym. Środowisko bowiem jest zarówno twórcą systemu/procesu jak i jego destruktorem, kiedy system/proces nie będzie mógł dłużej zachować swojej ciągłości i integralności (zmiana wartości określonych czynników może dotyczyć zarówno środowiska wewnętrznego jak i zewnętrznego).

Taki system adaptacyjny, charakteryzujący się plastycznością adaptacyjną w danym środowisku można nazwać adaptonem. System, który nie zmienia swojej złożoności ale ze względu na zbyt szybką lub zbyt dużą zmianę warunków środowiska zewnętrznego traci zdolność do dostosowania się do niego możemy nazwać synergonem (ponieważ złożoność/systemowość ma naturę synergiczną –splotu procesów).

-----------

[1] Amplituda zmian środowiskowych (w skali roku lub doby) może być równa zero (dla środowisk pod względem danego czynnika niezmiennych, stałych) ale może również być bardzo duża dla środowisk zmiennych. Zmiany mogą mieć charakter cykliczny i niecykliczny. Im większa cykliczność zmian tym amplituda dotycząca jakiegoś czynnika środowiskowego może być większa. Mogą zachodzić gwałtownie lub powoli. Im wolniej zachodzą tym organizm może dostosować się do większej amplitudy zmian danego czynnika. Zmiany te są przyczynami powstawania stresu środowiskowego.