Budowa domu energooszczędnego wymaga uwzględnienia w projekcie konkretnych rozwiązań technologicznych, zapewniających dobry współczynnik przenikania ciepła. Sukces gwarantuje użycie elementów wykonanych fachowo i ściśle według projektu.
Bardzo istotnym elementem są ściany. Przenika przez nie aż do 30 proc. ciepłego powietrza z pomieszczeń. W przypadku domów energooszczędnych optymalnym rozwiązaniem, zapewniającym pożądane parametry termoizolacyjności, są ściany trójwarstwowe. Największą bolączką inwestorów są mostki termiczne, czyli miejsca w ścianie, przez które ucieka najwięcej ciepła.
Przede wszystkim należy bardzo dokładnie wykonać zarówno warstwę nośną, izolację, jak i elewację. W ścianie nośnej ważne jest, aby murować tak, by zużycie zaprawy było jak najniższe, a jej warstwy nie były zbyt grube.
Trzeba przy tym pamiętać, że w przypadku pustaków ceramicznych kolejne bloki osadza się w zagłębienie pionowe sąsiedniego pustaka, czyli tak zwaną metodą pióro-wpust. Dzięki tym wyprofilowanym zazębieniom elementy szczelnie przylegają i zaprawę stosuje się na większości powierzchni muru jedynie w spoinach poziomych.
Spoiny pionowe wypełnia się zaprawą tylko w miejscach, gdzie pustaki były przycinane, przy łączeniu ścian kotwami oraz w narożnikach. Ponadto zaprawę trzeba dobrać specjalnie do rodzaju elementów konstrukcyjnych. Spoina powinna mieć grubość około 10 mm.
Dobrym rozwiązaniem będą też pustaki szlifowane, których główną zaletą jest możliwość zastosowania zaprawy klejowej, zamiast tradycyjnej zaprawy murarskiej, co znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo występowania mostków. Spoina z zaprawy klejowej ma zaledwie 2–3 mm.
Aby uniknąć powstawaniu mostków, należy starać się zapewnić ciągłość izolacji cieplnej i zwrócić na nią szczególną uwagę w miejscach, gdzie zostaje przerwana przez elementy konstrukcyjne.
Woda nie działa dobrze na energooszczędne materiały budowlane, dlatego ważne jest, aby unikać zawilgocenia ściany. Jeżeli przegroda jest mokra, wzrasta przepuszczalność ciepła i spadają jej właściwości termoizolacyjne.
W związku z tym, wykonując ściany trójwarstwowe zostawia się tzw. szczelinę powietrzną, aby możliwa była wentylacja skroplonej pary. Powinna mieć ona min. 20 mm, a ze względu na precyzję wykonania wygodna jest 30–40 mm, ponieważ umożliwia murarzowi lepszy dostęp i dokładniejsze czyszczenie fug od strony pustki powietrznej.
Murując elewację, należy także pamiętać, aby w odpowiednich miejscach powstały tzw. puste spoiny. W tym celu należy co 2–3 fugę pionową (w jednym z dolnych i górnych rzędów cegieł) pozostawić pustą lub zastosować specjalne puszki wentylacyjne, przez które powietrze będzie mogło przechodzić, osuszając wszystkie warstwy ściany.
KŁ
Autor artykułu:
Planergia |
Planergia to zespół doświadczonych konsultantów i analityków posiadających duże doświadczenie w pozyskiwaniu finansowania ze środków pomocowych UE oraz opracowywaniu dokumentów strategicznych. Kilkaset projektów o wartości ponad 1,5 mld zł to nasza wizytówka.
Planergia to także dopracowane eko-kampanie, akcje edukacyjne i informacyjne, które planujemy, organizujemy, realizujemy i skutecznie promujemy.