Prawidłowe wykonanie warstwy zbrojącej oraz właściwy dobór materiałów do jej wykonania są bardzo istotne, gdyż od tego zależeć będzie trwałość całego układu ociepleniowego oraz jego wygląd estetyczny. Rolę siatki można porównać do roli stali zbrojeniowej w stropie żelbetowym, natomiast odpowiedniego kleju do odpowiedniej klasy betonu.

Jak wybrać prawidłowo siatkę i klej?

Najlepiej jest przyjąć założenia określone w dokumentacji projektowej, w której podane są albo konkretne kleje i rodzaj siatki albo parametry, jakie powinny posiadać poszczególne materiały. Co jednak gdy nie mamy takiej dokumentacji? Dobrym rozwiązaniem jest kontakt z Doradcą Technicznym firmy produkującej kleje do wykonywania warstwy zbrojącej, który pomoże dobrać odpowiednie materiały pod kątem konkretnej inwestycji.

Do wykonywania warstwy zbrojącej można stosować wszystkie rodzaje siatek zbrojących wymienione w specyfikacji technicznej lub zalecane przez producenta klejów. Pamiętajmy, że każdy produkt dobrej jakości musi mieć odpowiednią cenę i należy wystrzegać się kupowania siatek niesystemowych, ,,podejrzanie ‘’ tanich, gdyż w większości przypadków przynosi to więcej kłopotów niż korzyści.

Siatka zbrojąca do systemów ociepleń

Dobra siatka jest wykonana z włókna szklanego, dzięki czemu jest  małopalna.  Wysokiej jakości siatki są  na etapie produkcji zanurzana jest w kąpieli akrylowej, co uodparnia je na działanie silnie alkaicznego środowiska, które znajduje się w kleju. Jest to kosztowne i dlatego nie mam możliwości, by siatka tak zabezpieczona była tania. Kolejnym wyróżnikiem jest sama konstrukcja siatki a konkretnie połączenie oczek siatki w tak zwany splot gazejski. Ma to duży wpływ na ich wytrzymałość i zachowanie się podczas procesu aplikacji. Siatka taka jest sztywniejsza,  łatwo rozwija się z rolki, nie odkształca się, można bez problemów przeciągnąć po niej pacą zębatą bez zahaczania. Podczas wklejania nie naciąga się i nie tworzą się tak zwane bąble a przede wszystkim nie szarpie się ona przy odcinaniu. Tych wszystkich tak ważnych i ułatwiających pracę cech nie posiada większość tanich siatek.

Splot gezejski

Wybierając samemu klej, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę, jaki materiał izolacyjny był zastosowany oraz jakiego rodzaju jest to inwestycja ( nowo wybudowany budynek – docieplanie starego; duży budynek – mały budynek, miejsce położenia budynku itp). Polecane jest korzystanie z produktów od jednego producenta, gdyż takie produkty najczęściej są przebadane w różnych układach i dobrze ze sobą współpracują. Jaki klej i gdzie zastosować, pokazujemy na przykładzie produktów ATLAS:

Kleje do siatki na podłożu ze styropianu:

ATLAS Grawis U

Klej typu 2 w 1, służący do wykonywania warstwy zbrojącej na styropianie oraz do przyklejania styropianu. Dedykowany jest do rozwiązań w budownictwie indywidualnym:  domki, budynki gospodarcze i inne do wysokości 12 m. Charakteryzuje się bardzo dobrymi parametrami roboczymi.

ATLAS Hoter U

Klej uniwersalny do wykonywania warstwy zbrojącej na styropianie oraz do przyklejania styropianu. Polecany do wszelkiego rodzaju budynków podczas wykonywania ociepleń i termomodernizacji powyżej 12 m. Wzmocniony mikrowłóknami.

ATLAS Stopter K-20

Kolejny klej typu 2 w 1, który można bez ograniczeń stosować  we wszystkich rodzajach budynków, zarówno do wykonywania warstwy zbrojącej, jak i przyklejania styropianu. Wzbogacony mikrowłóknami, umożliwia prace przy podwyższonej wilgotności oraz w temperaturach od 0oC do 25oC.

Kleje do siatki na podłożu z wełny:

ATLAS Roker W-20

Klej do przyklejania wełny  i wykonywania warstwy zbrojącej przeznaczony do wszelkiego rodzajów budynków ocieplanych wełną.
  

Kiedy dokonano już zakupu odpowiedniego kleju i siatki, można przystąpić do wykonywania warstwy zbrojącej ocieplenia. Prace należy rozpocząć po upływie od 24 do 48 godzin od momentu przyklejenia termoizolacji. Czas ten może być różny ze względu na warunki atmosferyczne, jakie panowały podczas procesu ocieplania oraz od rodzaju i jakości podłoża. Prace dzielimy na dwa etapy.

Zabezpieczenie krawędzi i narożników otworów okiennych i drzwiowych

Przed przystąpieniem do wykonywania właściwej warstwy zbrojącej na całych ścianach trzeba zabezpieczyć miejsca najbardziej narażone na uszkodzenia mechaniczne, jakimi są krawędzie budynku oraz krawędzie i narożniki otworów okiennych i drzwiowych.

Montaż narożnika

Krawędzie zabezpiecza się za pomocą specjalnych narożników dodatkowo wzmocnionych siatką, które wzmacniają naroża styropianu lub wełny. Aby wybrać odpowiednie narożniki, podobnie jak przy wyborze siatki lub kleju, najlepiej zasugerować się tym, co proponuje systemodawca, dzięki czemu będzie to rozwiązanie najbardziej bezpieczne lub zasięgnąć informacji u Doradcy Technicznego producenta chemii budowlanej.

Przed przyklejeniem narożnika należy sprawdzić, czy krawędzie są w pionie. Jeżeli tak, należy nanieść klej na krawędź ściany ciągłym pasem za pomocą pacy zębatej i wkleić narożnik. W przeciwnym razie nakładać klej punktowo za pomocą szpachelki, a po dołożeniu narożnika skorygować odchylenia pionu wynikłe z nierównego przyklejenia warstwy izolacyjnej. Kiedy uzyskano już pionową krawędź, należy nanieść klej na całą powierzchnię narożnika i zaszpachlować na gładko.

Obróbka otworu okiennego z zastosowaniem narożników i siatki w układzie diagonalnym

Kiedy zabezpieczono już wszystkie krawędzie, należy z dodatkowo wzmocnić narożniki otworów okiennych i drzwiowych. Proces ten polega na przyklejeniu w każdym z narożników dodatkowego paska z siatki o wymiarach ok. 20x35 cm. Paski wkleja się pod kątem 45 stopni (w układzie diagonalnym). Zabieg  ten ma na celu uniknięcie spękań, które mogą ujawnić się nawet po dłużyszym okresie, a widoczne są bezpośrednio na elewacji w warstwie tynku.

Prawidłowe wzmocnienie narożników otworów okiennych

Skutki braku stosowania diagonalnego wzmocnienia narożników otworów okiennych.

Wykonywanie warstwy zbrojącej

Po takim zabezpieczeniu wrażliwych elementów elewacji można przystąpić do wykonania warstwy zbrojącej na całej elewacji. Uwaga! Poszczególne etapy wykonywania warstwy zbrojącej należy wykonać w jednej operacji.

W pierwszej kolejności należy przygotować sobie paski siatki zbrojącej które, jeżeli zachodzi taka potrzeba, docina się do odpowiedniej długości i szerokości.

Następnie nakłada się warstwę kleju na powierzchnię płyty w ilości około 2/3 przewidzianej ilości i rozprowadza ją równomiernie pacą zębatą (o wielkości zębów 10-12 mm),
tworząc warstwę o powierzchni nieco większej od przyciętego pasa siatki zbrojącej.

Nakładanie kleju na styropian

Na tak przygotowanej warstwie natychmiast rozkłada się siatkę zbrojącą i zatapia ją w kleju przy użyciu pacy nierdzewnej szpachlując na gładko. Siatka powinna być całkowicie zatopiona w kleju i niewidoczna. Gdy warstwa wyciśniętego kleju spod siatki nie umożliwia dokładnego wyrównania i zatopienia siatki, należy nanieść kolejną warstwę kleju w celu uzyskania równej powierzchni,  która będzie podłożem pod kolejną warstwę, czyli tynk.

Wklejanie siatki

Najważniejsze jest, aby dodatkową warstwę kleju nanosić przed związaniem i wyschnięciem warstwy spodniej, stosując metodę mokre na mokre. Niedopuszczalne jest dokładanie kolejnej warstwy kleju na wyschnięte i związane podłoże z warstwy zbrojącej z siatką.

Następnie powtarza się wszystkie czynności dla następnego paska siatki. Siatkę zbrojącą należy układać na zakład minimum 10 cm (dokładną szerokość zakładu podaje systemodawca w specyfikacji technicznej), względnie wyprowadzić poza krawędzie otworów okiennych i drzwiowych. W przypadku dokonywania jakichkolwiek nacięć  siatki (np. przy obróbce wystających elementów) miejsce to należy wzmocnić dodatkowym paskiem siatki zatopionej w kleju. Siatkę zbrojąca należy wysunąć poza narożniki oraz listwę startową i obciąć równo z krawędziami. Tak postępujemy aż do ukończenia jednej całej powierzchni ściany.

Jakość wykonania warstwy zbrojącej w ociepleniu jest ważnym elementem wpływającym na końcowy efekt elewacji. Od jakości jej wykonania zależeć będzie wygląd nałożonego w końcowym etapie tynku. Ale o tym powiemy już w następnej lekcji naszej szkoły.

Pobierz lekcję w formacie PDF