Wadą tej metody jest to, że nie ma możliwości ułożenia ciągłej warstwy izolacji termicznej po cieplejszej stronie przegród. W wielu wypadkach pozostawia się mostki termiczne wzdłuż stropów, ścian działowych (dostawionych do ścian zewnętrznych), wnęk podokiennych (gdy nie jest przewidziany remont instalacji grzewczej) oraz dookoła wszystkich otworów okiennych i drzwiowych.

Jest to błąd, bo choć temperatura w ocieplonych pomieszczeniach wzrasta nawet o kilka stopni, to nie udaje się wyeliminować zjawiska przemarzania ścian, a wydatki ponoszone na ogrzewanie często pozostają na tym samym poziomie.

Dzięki temu wydłuży się droga ucieczki ciepła, a na ich powierzchni uda się utrzymać wyższą temperaturę, co zapobiegnie ich przemarzaniu i wykraplaniu się wilgoci. Izolację termiczną trzeba układać także we wnękach okiennych i drzwiowych, doprowadzając ją do ram.

Od wnętrza domu ocieplenie powinno być szczelnie osłonięte folią paroizolacyjną o wysokim oporze dyfuzyjnym (Sd ≥ 100 m) lub zaliczaną do klasy A (o klasie znajdziesz informację na etykiecie). Najłatwiej to osiągnąć, mocując ją na wszystkich połączeniach oraz brzegach (także przy oknach) taśmą dwustronnie klejącą lub specjalnym klejem.

Szczelna paroizolacja i sprawna wentylacja pomieszczeń zapobiegną kondensacji pary wodnej wewnątrz ocieplanych przegród, która mogłaby prowadzić do rozwoju grzybów i pleśni wewnątrz izolowanych pomieszczeń.

Poddasze użytkowe

Podczas adaptacji poddaszy izoluje się zazwyczaj połacie dachu. Ocieplenie układa się w dwóch warstwach: 15 cm między krokwiami i 10 cm między elementami rusztu, do którego przykręca się płyty gipsowo-kartonowe. Takie rozwiązanie spełnia wymagania stawiane w obowiązujących przepisach, ale niestety nie wystarczy do zapewnienia komfortu termicznego w pomieszczeniach - nawet jeśli wełnę układaną pod skosem wywinie się kilka centymetrów i wsunie za okładzinę ściany. Warto zwiększyć grubość izolacji do 30-40 cm.

Dokładając nową warstwę wełny do istniejącego ocieplenia, można zdemontować jedynie okładziny skosów, bez usuwania paroizolacji, pod warunkiem, że jest szczelna. Jednak warstwa nowej wełny nie może stanowić więcej niż 1/3 grubości całej termoizolacji. Oznacza to, że możemy dołożyć maksymalnie 10-centymetrową warstwę wełny do już istniejącego 20-centymetrowego ocieplenia.

Jeśli połać ma cieńszą warstwę wełny i będziemy dokładać jej więcej, trzeba usunąć starą paroizolację. Po dołożeniu drugiej warstwy ocieplenia należy osłonić je od wnętrza paroizolacją i wykończyć skosy płytami.

Aby dotrzeć z ociepleniem do wszystkich trudno dostępnych miejsc, najlepiej rozpocząć od ułożenia wełny w przestrzeni między okapem dachu a murłatą. Następnie ułożyć pierwszą 15-centymetrową warstwę wełny między krokwiami, wsuwając ją aż za murłatę. Teraz można otulić murłatę izolacją od strony poddasza i docieplić ścianę, doprowadzając ocieplenie aż do krokwi.

Całe Vademecum Isover do pobrania tutaj.

Oprac. Lucjan Drzewiecki

Tekst powstał we współpracy z firmą Isover.