Zanim zaczniemy prace przy renowacji ścian, powinniśmy dokonać rzetelnej oceny stanu technicznego podłoża. Pozwoli to uniknąć błędów, które mogłyby zniweczyć efekt naszych prac remontowych. Przede wszystkim podłoże prz Remont ścian zniszczonych przez wodęeznaczone do malowania nie powinno się kruszyć, pylić ani rozwarstwiać.

Podłoże przeznaczone do renowacji – niezależnie od rodzaju materiału, z którego jest wykonane – nie może być w żadnym wypadku zawilgocone. Powinno być też wolne od zarodników mikroorganizmów, które mogą doprowadzić do powstawania pleśni lub grzybów.

Jedną z nieinwazyjnych metod jest osuszanie murów przez nagrzewanie pomieszczeń za pomocą specjalnych nagrzewnic. Bardzo ważne jest również zapewnienie właściwej wentylacji nagrzewanych pomieszczeń, aby wilgoć miała swobodne ujście z budynku.

Inna metoda nieinwazyjna to osuszanie kondensacyjne oraz osuszanie absorpcyjne.

Z kolei metody inwazyjne to m.in. metoda iniekcji, termoiniekcji oraz iniekcji krystalicznej, która jest jedną z najtańszych, ale zarazem najskuteczniejszych. Stosuje się ją do osuszania zawilgoconych budynków, niezależnie od tego, z jakiego materiału zbudowane są mury, a także bez względu na ich grubość oraz stopień zawilgocenia i zasolenia.

Kiedy już wysuszymy ściany, powinniśmy pomyśleć o oczyszczeniu ich z rozmaitych plam. Szczególnie ważne jest usunięcie resztek olejów, sadzy i plam nikotyny, gdyż osłabiają one przyczepność i mogą powodować przebarwienia powłok malarskich.

Po umyciu i wysuszeniu miejsce po plamie należy zamalować specjalną farbą izolującą plamy.
Plamy i przebarwienia mogą także powstać na skutek działania mikroorganizmów – bakterii lub grzybów. Jednak samo usunięcie zakażonej powłoki może okazać się niewystarczające. Dlatego trzeba określić przyczynę zakażenia.

Może to być np. niewłaściwie działająca wentylacja, ale może się też zdarzyć, że problem tkwi głębiej i jest spowodowany brakiem izolacji poziomej budynku, co powoduje stałe zawilgocenie murów. Przyczyną zakażenia może być również woda, która zalała dom, przynosząc ze sobą różnego rodzaju zarodniki.

Poznanie przyczyny obecności pleśni i grzybów na ścianie jest konieczne, aby podjąć dalsze działania naprawcze.

Jeśli ściany zostały mocno uszkodzone, a tynki nie trzymają się podłoża, należy je bezwzględnie skuć i położyć nową warstwę. Jeśli jednak tynk jest związany z podłożem, możemy się ograniczyć do naprawienia i wypełnienia ubytków.

Jeśli pracujemy na podłożu mineralnym, które nie było wcześniej malowane i jest mocno pylące (np. gładzie gipsowe, tynkowe, połączenia płyt gipsowo-kartonowych), sięgnijmy po akrylowe środki gruntujące.

Jeśli natomiast będziemy malować podłoża mineralne malowane na intensywne kolory, które były też miejscowo szpachlowane lub są to powierzchnie wykonane z płyt gipsowo-kartonowych, zastosujmy farby podkładowe.

Zanim przystąpimy do właściwego malowania ścian sprawdźmy, czy ściana jest odpowiednio sucha. Pamiętajmy też, że czas schnięcia gruntów i podkładów podawany przez producentów jest czasem orientacyjnym (ustalanym zazwyczaj dla temperatury około 23°C).

Ponadto prace malarskie można rozpocząć, kiedy wilgotność podłoży mineralnych (np. tynki, beton, mur, płyty włóknistomineralne) nie jest większa niż 3–6 proc., w zależności od materiału.

Bardzo ważne jest również to, aby zawsze nakładać cały system powłokowy, czyli najpierw zastosować odpowiedni grunt, następnie właściwie dobraną farbę. Ponadto, aby uzyskać odpowiednie właściwości użytkowe powłoki malarskiej, należy nanieść dwie warstwy farby.

Warto również pamiętać o prawidłowym dobraniu narzędzi malarskich i uzupełniających, zgodnie ze wskazówkami producenta farby.

Oprac. Ewa Grochowska

Tekst jest skrótem artykułu, który ukazał się w poradniku „Zabezpieczenie domu przed wilgocią”, www.ekspertbudowlany.pl