Aby odpowiedzieć na powyższe pytania, do rozmowy zaprosiliśmy inwestora, który przeszło rok temu zainstalował na dachu swojego domu system ogniw fotowoltaicznych. Opis doświadczeń, który przekazał nam rozmówca, wzbogacony  grafikami z danymi pomiarowymi przedstawiamy poniżej:

Od września 2017 r. jestem użytkownikiem mikroinstalacji fotowoltaicznej o mocy 3,6kW. Mam za sobą pierwszy pełny rok eksploatacji, więc mogę przejść do podsumowań finansowych i eksploatacyjnych. A są one bardzo pozytywne.

Opis instalacji PV

• Moc instalacji: 3,36 kWp
• 12 modułów o mocy 280Wp (QCells G4)
• Inwerter: Zeversolar
• Instalacja dachowa o południowej orientacji

Poniżej możecie również zobaczyć filmik przedstawiający instalację na etapie jej budowy:

Podsumowanie 2018 – uzyski energetyczne

Produkcja roczna: 3388 kWh

Najlepsze miesiące to te, kiedy wygenerowana energia przekroczyła 400kWh.

• maj: 456,2 kWh
• sierpień: 435,6 kWh
• lipiec: 420,3 kWh
• kwiecień 415,6 kWh

www.meteomodel.pl

Jak widać, wcale nie jest tak, że miesiąc najcieplejszy ma jednocześnie najwyższe uzyski energetyczne. Jednocześnie, porównując maj i czerwiec widać, że miesiące o podobnych średnich temperaturach mogą mieć różne uzyski (ilość energii wygenerowanej w maju była o ponad 20 proc. wyższa niż w czerwcu).

A co z późną jesienią i miesiącami zimowymi? W zasadzie są bez większego znaczenia. Styczeń, luty, listopad i grudzień to jedynie 341,1 kWh, a więc nieco mniej niż w samym tylko wrześniu, kiedy instalacja wygenerowała 355,3 kWh.

Czy śnieg zalegający na instalacji ma jakieś znaczenie? Moim zdaniem, niewielkie. Uzyski w styczniu, lutym czy grudniu są na tyle niskie, że kilka dni w ciągu miesiąca, kiedy instalacja produkuje mniej ze względu na śnieg, to maksymalnie 30-40kWh mniej (najwyższy uzysk w styczniu to 12kWh/dzień), a więc w skali roku różnica jest marginalna.

A jak wyglądają uzyski dzienne w najlepszych miesiącach? W kwietniu, maju czy czerwcu było to ponad 20 kWh (odpowiednio 20,22 kWh, 20,03 kWh, 20,8 kWh), ale już najlepszy wynik września był sporo niższy: 16,16 kWh.

Pytanie kluczowe – czy to się opłaca?

• Koszt instalacji: 21.000 zł
• Wsparcie dotacyjne w ramach gminnego Programu Ograniczania Niskiej Emisji: 7000 zł

Średnia wysokość faktury za energię elektryczną w 2016 r. (rozliczenie w cyklu dwumiesięcznym) wyniosła 388,43 zł, natomiast średnia wysokość faktur w 2017 r. to 270,09 zł. Średnia wysokość faktury w 2018 r. spadła do 122,65 zł, a więc różnica jest zasadnicza (prawie 67 proc.). Co istotne, około 45 zł to opłaty stałe, które i tak musiałyby być ponoszone, niezależnie od mocy instalacji.

Całkowita różnica w rachunkach za energię między 2018 i 2017 r. wyniosła prawie 1.600 zł. Autokonsumpcja, czyli energia produkowana przez instalację fotowoltaiczną i zużywana na bieżąco (w momencie produkowania energii przez instalację PV), wyniosła około 800 kWh (liczone jako różnica między średnim zużyciem w 2016 i 2017 r. oraz zużyciem w 2018 r.), co przy cenie 1kWh energii elektrycznej na poziomie 55gr daje kolejne 400 zł oszczędności.

Można więc zakładać, iż roczne oszczędności w 2018 r. dzięki instalacji PV wyniosły około 2 tys. zł. Prosto liczony okres zwrotu z inwestycji wynosi obecnie około 7 lat, co przy szacowanej żywotności paneli na poziomie około 20 lat jest całkiem niezłym wynikiem.

Okres zwrotu może jeszcze się skrócić, gdyż podwyżki energii w kolejnych latach są raczej nieuniknione, a więc opłacalność instalacji fotowoltaicznej będzie rosła. Gdyby nie udało się uzyskać dotacji, okres zwrotu wyniósłby nieco ponad 10 lat, jednak przy spadających kosztach systemów PV i rosnących cenach energii czas ten może ulec skróceniu.

Oczywiście, gdyby udało się uzyskać wsparcie z któregoś z dostępnych programów dotacyjnych (np. projekty parasolowe, gdzie dotacja może wynieść nawet około 80 proc.) instalacja zwróciłaby się w ciągu około 3 lat.

Dalsza część artykułu znajduje się TUTAJ.

Grafika główna:

• https://pixabay.com/pl/photos/modu%C5%82%C3%B3w-s%C5%82onecznych-energia-s%C5%82oneczna-924333/